Na krążku czeka na nas 12 numerów, 2 instrumentale i 10 kawałków o sentymentalnej treści. Tytułowy numer z płyty był już dostępny w internecie w kwietniu (jego tekst poniżej).
Paweł Prosty Prostko zadebiutował na rapowej scenie w sierpniu 2017 r. podczas konkursu „Rap w Polsce”. Bardzianin od kilku lat mieszka w Holandii, ale o swoim mieście pamięta i wspomina o nim w swoich rapach.
O płycie i o Bardzie z Prostym rozmawia Karolina Marcińczyk.
* Jak doszło do wydania płyty. Skąd pomysł?
- Pomysł na wydanie płyty powstał w mojej głowie zaraz po finale konkursu „Rap w Polsce” w 2018 roku. Byłem jednym z 20 finalistów tego konkursu i dzięki temu poznałem wielu znanych, ciekawych osobistości z polskiej rap sceny, którzy dali mi pozytywnego kopa do działania. Już wtedy wiedziałem, że mój pierwszy krążek to tylko kwestia czasu.
* Kto sfinansował płytę?
- Cały projekt wykonałem oraz sfinansowałem sam. Wszystkie podkłady muzyczne, realizacja wokali, mix czy mastering to tylko moja praca. Ostatecznie również projekt okładki wykonałem sam, tak więc cały projekt można powiedzieć jest moją muzyczną wizytówką.
* Dlaczego wyjechałeś do Holandii?
- Wyjazd do Holandii to spontaniczna sprawa, wyjechałem kilka lat temu na krótki epizod, który jednak okazał się dłuższą przygodą, która trwa do dzisiaj.
* W tytułowym kawałku wspominasz o Bardzie, jako o mieście bez przyszłości, tak rzeczywiście oceniasz miasto, w którym się wychowałeś?
- W tytułowym kawałku pojawia się kilka wersów o moim mieście, w którym lata temu stworzyć cokolwiek kreatywnego, innego niż kulturowe standardy, na tamten czas było bardzo trudne. W tamtym czasie hip-hop kultura wciągnęła mnie oraz moich znajomych maksymalnie i poświęcaliśmy temu praktycznie cały swój wolny czas. Niestety ośrodek kultury, czy osoby wówczas organizujące jakiekolwiek imprezy na terenie naszego miasta, nie traktowały nas poważnie. Mimo to osiągnęliśmy wiele sukcesów w tańcu break dance, nawet na szczeblu ogólnopolskim, o czym pewnie mało kto wie. Blokowanie sali do treningów, czy pomijanie nas w imprezach, na które byliśmy zawsze gotowi, to tylko małe szczegóły, które jednak stworzyły w nas takie, a nie inne zdanie na temat rozwoju w naszym mieście. Mimo wszystko kocham tu wracać i zawsze będzie to mój dom, w którym stawiałem swoje pierwsze kroki i to one stworzyły we mnie chęć zrobienia czegoś więcej.
* Ile kosztuje płyta i jak ją można zdobyć?
- Płyta kosztuje jedyne 20 zł i znajduje się tam 12 emocjonalnych numerów nawiązujących do czasów, kiedy jeszcze mieszkałem w Bardzie. Album jest wciąż dostępny, a można go zdobyć poprzez bezpośredni kontakt ze mną na Facebook'u, fanpage „Prosty” lub Paweł Prostko.
***
Prosty - Archiwum myśli
1.
Późna godzina, szlajam się gdzieś po blokach,
a światło tylko w domach, gdzie leją goudę,
Zaciskam pięści, nie wiem co chcę pokonać,
Czy słabość? Tendencję do chwil co są ulotne?
Wieczny myśliciel, mam to od małolata,
Po nitce do kłębka, by ustalić fakty,
Wieczny myśliciel, często niełatwa sprawa,
Bo nitka się skręca jak ktoś wpierdala łapy.
Sprostować wielu spraw już nie dam rady,
Archiwum myśli w sobie mam, to taki nawyk,
Wałkuję w sobie to od lat, składam sylaby,
I tak samo jak Ty, czasem nie daję rady.
Określony osobnik ma słabości od chuja,
I nie mów mi że nie, musiałbym nie znać siebie,
Znów jestem tu, w starych butach,
Archiwum moich myśli sprowadza mnie na ziemię.
Ref.
Mijam ja, mija czas, i uczuć jakby mniej,
Świat karmi zasadami, nic nie daje na zawsze,
Ty i ja, tyle lat... jedna więź,
Uwierz archiwizuję tylko co ważne.
Mijam ja, mija czas, i uczuć jakby mniej,
Świat karmi zasadami, nic nie daje na zawsze,
Ty i ja, tyle lat... jedna więź,
Uwierz archiwizuję tylko co ważne.
2.
Obczajam miasto nocą, niewiele się zmieniło,
Niewielu się zmieniło, bo na chuj komu zmiany,
Ciągła tyra nocą, by wygodniej się żyło,
Się kurwa nie rozumie, jak nie masz pustej kiermany.
Dziś po tamtych czasach zostały tylko ciary,
Nie do wiary, że wciąż chcę o tym gadać,
Wychowany w mieście gdzie nie istniały plany,
Gdzie nie ma o czym mówić, bo nie ma o czym gadać.
Wieczny myśliciel, mam to od małolata,
Więc jak nie ma Ciebie to pogadam ze sobą,
Wieczny myśliciel, tak sobie dziś powiadam,
Że do samego końca, pójdę tą samą drogą.
Światła już pogasły, wbijam w stare podwórze,
Lata temu live tu scenariusz napisał,
Archiwum tamtych myśli się we mnie kumuluje,
2019 wlatuje o tym płyta.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.